De Rode Schild
Als het gemeenteplein het kloppende hart is van de gemeente, dan is het park de groene long. Het kan een gezellige ontmoetingsplaats zijn, zeker in het midden van het dorp zoals hier. Vroeger kon er zelfs muziek klinken.
Op de foto uit de periode tussen de wereldoorlogen zie je links de kiosk. Ouders (toen vooral moeders) komen er wandelen met de kinderwagen, een juffrouw heeft haar klasje meegenomen en neemt een grappige pose aan voor de fotograaf. En ook nu nog kan het park een ludieke plek zijn, zoals bij de paasworp.
In de vijftiende eeuw stond hier een groot boerenhof met herberg: De Rode Schild. Dat was niet zo verwonderlijk want het lag langs een van de belangrijkste wegen van het hertogdom Brabant. Hier konden de paarden rusten of worden gewisseld. En de voerman en de reizigers konden er overnachten.
Op de plaats van de huidige toiletten tegen de gevel van De Fortuin werkte vroeger een hoefsmid.
In die tijd was het een gebruik bij de ridders om hun tevredenheid over het verblijf in herbergen uit te drukken door er een wapenschildje achter te laten. Dat was ook gebeurd verder langs de Mechelsesteenweg, op de hoek met de huidige Sleutelstraat: dat was De Groene Schild (toen nog geen het-woord!), en om onderscheid te maken ontstond hier de naam De Rode Schild.
Burgemeester P.J. Peeters
(1859-1884)
Deze doening beleefde een rijke geschiedenis, weliswaar te uitgebreid om hier te vertellen.
In de negentiende eeuw veranderde de naam in Koninklijk Hof. Toen woonde de latere burgemeester Peeters hier bij zijn ouders. Toen die gestorven waren verkocht de zoon de eigendom aan Rom, een koopman van Antwerpen, die er zijn buitenverblijf van maakte.
In 1905 wordt tabaksgroothandelaar Tinchant eigenaar van het kasteeltje. Tijdens de Eerste Wereldoorlog logeerden er soldaten, het Hof Tinchant werd een ruďne.
In 1920 kocht de gemeente het perceel aan dat nu het gemeentepark is. De bouwvallige woning en de omheiningsmuur werden gesloopt. Met de afbraakmaterialen werd in 1928 een veldwachterswoning opgericht.
In 1959 werd het parkpaviljoen verbouwd tot politiekantoor, in 1982 was er de stempelcontrole, het “doplokaal”. Ten slotte vond de jeugddienst er een onderkomen (tot 2015) en nu gaat Pegode het gebouw omturnen in een soepbistro.
De Rode Schild wordt weer een afspanning: nu voor ouders met kinderwagens, fietsers, oude en jonge dorpelingen en passanten. Daar kunnen we alleen maar blij om zijn!
Tekst: Frank Hellemans; oude foto’s: Kring voor Heemkunde, recente foto (Pasen 2016): BEN J.
Uit Kontich Waarloos Hier en Nu, april 2016.
|
